اگر در هتل یا رستوان بیش از مقدار شکری که در خانه استفاده می‌کنی در شیر یا چای بریزی معنایش این است که تو قابلیت فساد داری.

اگر در رستوان یا اماکن عمومی بیش از حد لازم از دستمال کاغذی یا صابون یا عطر آن استفاده کنی، به معنای آن است که اگر فرصتی برای اختلاس پیدا کنی دریغ نخواهی کرد.

اگر در گردش یا در بوفه‌ بیش از مقدار نیازت غذا سفارش می‌دهی تنها به خاطر آن که شخص دیگری پولش را حساب خواهد کرد، به معنای آن است که اگر فرصتی برای خوردن بیت‌المال بیابی رحم نخواهی کرد.

اگر در صف معمولاً می‌خواهی از مردم جلو بزنی این امکان در تو وجود دارد که برای رسیدن به قدرت بر شانه‌ی دیگران سوار شوی. 

اگر فکر می‌کنی چیزی را که در خیابان پیدا می‌کنی حق توست پس نشانه‌های دزدی در تو وجود دارد.  

اگر عادتاً به نام فامیلی بیش از نام کوچک توجه می‌کنی بدان که نژادپرست هستی و احتمال دارد تنها به خاطر اصل و نسب‌ افرادی به آنان کمک کنی هم‌چنین است وقتی افراد برایت مهم باشند نه افکار و دستاوردها. 

اگر بی‌توجه از کنار علائم رانندگی می‌گذری این ظرفیت در تو وجود دارد که هر نوع تجاوزی را مرتکب شوی اگر چه به کشتن بی‌گناهان منجر شود.

اگر این نوشته را می‌خوانی و از خود می‌پرسی آیا پرداختن به این مسائل ضرورت دارد پس تو منافع شخصی خود را بر کشف دردهای جامعه ترجیح می‌دهی.

مبارزه با فساد را خود آغاز کنیم!